Boże, to już taka stara jestem? – to pierwsze co mi przyszło do głowy po przeczytaniu informacji, że Harry Potter ma już 20 lat. Czas tak szybko leci, może nawet za szybko, ale pamięć o młodym czarodzieju będzie trwać i trwać.
Chłopiec, który przeżył
Pamiętam doskonale chwilę, gdy po raz pierwszy dowiedziałam się o istnieniu książki Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Było to w jakiejś młodzieżowej gazecie typu Popcorn czy inne Bravo i pamiętam, że osobą, która trzymała egzemplarz Harry’ego Pottera był Piasek. Do czytania książki zaś zachęcił mnie kuzyn. Zaczęłam czytać Harry’ego Pottera i … wsiąkłam.
Ośmielam się stwierdzić (i nie jest to tylko moja opinia), że Harry Potter, który ma już 20 lat, jest jedną z najlepszych książek dla młodzieży jaka kiedykolwiek powstała. Nie wiem do końca na czym polega fenomen Pottera, ale wiem, że wstrząsnął światem. Oczywiście bardzo szybko zaczęły powstawać ekranizacje i gry, ale to książka zawsze pozostanie najlepszym wspomnieniem.
Gdy człowiek sięgał po Harry’ego Pottera i zaczynał czytać, wszystko inne przestawało się liczyć a nudna egzystencja nabierała nagle wielu kolorów. Aż się samemu chciało złapać za różdżkę i przeżywać przygody w Hogwarcie.
20 lat od premiery pierwszego Harry’ego Pottera to dość dużo czasu. Sporo się zmieniło. Aktorzy grający postacie z książek dorośli, mają inne plany życiowe. Część gra dalej, część zrezygnowała. Najgorzej ma chyba Daniel Radcliffe, który chyba już do końca życia będzie kojarzony z Potterem, mimo że zagrał w kilku innych świetnych filmach.
O nim można spokojnie powiedzieć, że to chłopiec, który przeżył. Jego Pottera nie zapomni nikt.
Już nie taka niewinna
Sporo można też powiedzieć o Emmie Watson, czyli Hermionie. Nie dość, że z brzydkiej nastolatki zmieniła się w piękną kobietę, to jeszcze odnosi sukcesy. Jej Hermiona to chyba najlepsza postać z filmu. Mega inteligentna, bystra, odważna i lojalna wobec przyjaciół. Zawsze chciałam być taka jak ona. To absolutnie mój ideał i najlepsza postać w filmach.
Książkowa Hermiona jest nieco inna, ale to akurat chyba nikomu nie przeszkadza. Co ciekawe, ostatnio wyszło na jaw, że podobno wszyscy czytelnicy źle wymawiali imię bohaterki, która absolutnie nie jest Hermioną tylko … Hermajołni. Podobno najbliżej prawdy był… Wiktor Krum, uczeń z Durmstrangu, który uczył się jej imienia 🙂
Jestem właśnie w trakcie czytania Harry’ego Pottera i Przeklętego Dziecka i chwilami, powiem szczerze, miło się wraca do tamtych wydarzeń.
Miłość od pierwszego wejrzenia
Rowling zrobiła 20 lat temu coś niesamowitego. Oderwała dzieci od komputerów. Tak, dzieci oderwały się od komputerów i zaczęły CZYTAĆ. I zakochały się w Potterze. I nieważne, że pewne organizacje (nie będziemy wymawiać ich nazw ze względów humanitarnych) przestrzegały usilnie przed czytaniem, bo to szkodliwa magia. Swoją drogą, nikt nie pamiętał klasyki baśni, w których magia była podstawą tychże baśni? No nic, nieważne.
Dzieci pokochały Harry’ego i jego przygody i wystawały o północy w kilometrowych kolejkach z rodzicami pod księgarnią, żeby kupić kolejny tom. Pokażcie mi drugą taką serię, hm? Rowling zarobiła na serii miliony dolarów, a książki przetłumaczono na prawie siedemdziesiąt języków. Najśmieszniejsze jest to, że podobno na początku autorka miała poważne problemy by wydać pierwszą książkę. Dopiero wydawnictwo Bloomabury Publishing odważyło się na taki krok i to był chyba strzał w dziesiątkę.
Myślę, że dziś wszystkie inne wydawnictwa mocno plują sobie w brodę, że nie sięgnęły po Pottera… Chyba żadna inna książka nie osiągnęła takiego wyniku. Miliardy dolarów zysku, tłumaczenia na siedemdziesiąt języków, każda część świetnie sfilmowana i również przynosząca olbrzymie dochody. Lepsze już są tylko chyba Gwiezdne Wojny.
Niestety, ostatnimi czasy chyba troszkę zapomnieliśmy o Harrym. Skończyły się książki i filmy. Jednak coś ponownie drgnęło w chwili wydania ósmej części, dziejącej się dwadzieścia lat po ostatnim tomie. Wielbiciele już dorośli i sami mają dzieci, ale chyba chętnie przypomnieli sobie jak to było.
Z okazji tego, że Harry Potter ma już 20 lat, życzę wszystkim potteromaniakom dalszej wytrwałości w miłości. Pani J.K. Rowling zaś dziękujemy za cudowne dwadzieścia lat niesamowitych przygód i najlepszych czarów na świecie 🙂